Scheveningen! Eh, Monterey.

Na 2.30 uur rijden kwamen we aan in Monterey! In de auto kon je de warmte al op je huid voelen en merkte je dat je weer een hele andere hoek van Amerika in ging. Het leek soms alsof je door Nederland reed! Groen groen groen en in de verte de zee. Aangekomen op onze bestemming leek het een soort van bungalowpark! Ook waar je je moest inchecken. Wij slapen in een kleine kamer, wat van de buitenkant op kleine appartementen naast elkaar lijkt! Wanneer we Monterey wat beter wilde bekijken en de auto in stapte, kwamen we bij een baai/haven met allemaal bootjes, waar ook de zeeleeuwen goed te horen waren! Monterey zelf is qua grootte bijna Bennekom zo klein dat het is, maar met een vleugje van Scheveningen! We hadden nog niets gegeten en gingen een vis restaurant in. Desmond nam een garnalen cocktail en ik Fish and chips. We zaten met ons tafeltje aan een raam waarbij je over het water keek en soms in de verte het koppie van een zeehond omhoog zag komen! Heel leuk! Nadat we gegeten hadden gingen we nog een stukje wandelen, langs alle souvenirs winkeltjes, maar ook langs een chocolade winkeltje dat ze òok in San Francisco hebben en ècht chocolade maken en hebben! Ook ijs. Jammer genoeg heb ik er nog niets van geproefd, maar je zal het vast wel op andere plekken ook hebben! Toch maar een keer een ijsje eten. ;-)
En aangezien we naast het hotel een Vietnamees restaurant hadden zitten waar we zouden eten, hebben we verder ook niet te gek gedaan. (Had ik het maar wel gedaan achteraf)
We gingen er eten en namen als voorafje een bakje cruncy kippen stukjes. Des nam mihoen met varkensvlees en garnalen en ik ei noodles met groente en varkens, koe en kippenvlees. We zaten lekker te eten, tot ik overvallen werd door een smaak waar ik misselijk van werd! Koriander waarschijnlijk. Ineens bleef er een stukje vlees hangen in mijn keel en kon ik niet slikken, waar ik lichtelijk in paniek van raakte! Des schrok ook!
"Wat doe je nou! Dat zag er heel eng uit!"
Ik vertelde dat er een stukje vlees in mijn keel bleef hangen en ik daarna ineens het gevoel kreeg niet meer te kunnen slikken. Stukje vlees was niet meer blijven hangen, maar de combinatie van de vieze smaak waar ik misselijk van werd en het gevoel van niet kunnen slikken maakte dat ik duizelig werd, tintelingen in mijn handen kreeg, begon te zweten en een klein beetje hyperventilatie. Ik ging even naar buiten en Des rekende af. Ik had het gevoel de avond een beetje verpest te hebben, maar Des was natuurlijk zo lief om te zeggen dat ik dat niet had gedaan. Ik moest eerst wat rustiger zien te worden en hangend op bed voor de tv in Des zijn armen, werd ik rustiger en viel ik zelfs even in slaap! Wanneer ik wakker werd en omhoog keek, zag ik Des ook van de wereld. Onze vermoeidheid van continu bezig zijn thuis komt er een beetje uit. Des heeft een blik bier van 70 cl (die heb je bij ons niet hè!) ;-) en ik cola. Tv aan en niets. Niets anders dan rust. Morgen gaan we naar San Simeon wat ook 2.30 uur rijden is, maar stoppen we eerst bij Carmel by the sea wat hier echt net naast ligt! Zouden we eigenlijk vandaag doen, maar besloten we morgen te doen, aangezien we dan toch verder gaan.
De eerst komende 2 plaatsen en nachtjes zullen we weinig ondernemen. San Simeon heeft verder weinig, Santa Barbera idem, maar wanneer we in Anaheim zijn, waar ook Disneyland Californië zit, gaan we naar...... HOLLYWOOOOOD! YES! Dat boeit Des weinig, maar doet die voor mij.
Wat een lieverd is het ook hè? ;-)
Al zouden we er George Clooney en Brad pit tegen het lijf lopen, blijf ik nog naast Des lopen, want ik kan het niet beter treffen met zo'n leuke vriend waar ik al deze mooie dingen mee mag maken en mooie reis.